De doelen die wij vooraf gesteld hadden zijn
behaald. Wij wilden de kinderen een
erfgoed gerelateerde activiteit aanbieden om ons jubileumjaar feestelijk af te
sluiten. En feest was het zoals u in de voorgaande blogs hebt kunnen lezen en
zien.
Door het maken van o.a. gebruiksvoorwerpen ( hoesje
voor de mobiel) hebben wij een techniek van jaren her naar het heden kunnen
trekken. De inleidende lessen zorgden o.a. voor kennis over het maken van kleding
in het verleden ( gehanteerde begrippen o.a.
wol-linnen-leer-spinnen-weven-breien-leerlooien).
De kinderen hebben hun motorische vaardigheden op een
heel nieuwe manier kunnen oefenen( wrijven-masseren-knijpen-duwen-rollen met de
vingers en handen), ook nodigde de kleurrijke wol uit tot het maken van een
heel “eigen “product door het schikken
naar eigen inzicht van de wol op de onderliggende laag.
De expertise van de amateur/kunstenaar was, ondanks de
gevolgde workshop door de leerkrachten, onmisbaar. Onverwachte problemen (de
wol laat los, ik heb teveel zeep, er zit een gat in mijn werk) werden door haar
soepel opgelost.
De leerkrachten voelen zich ( terecht) nog onvoldoende
bekwaam om zelf in de klas te gaan vilten. Om deze techniek goed in de vingers
te krijgen is het, net als bij beginnend lezen, een kwestie van “kilometers
maken”, veel doen dus. Wel is het een
kennismaking geweest die uit kan nodigen tot het volgen van workshops/cursus.
Het regelen van ouderhulp viel, ondanks het aanbod:
gratis workshop vilten voorafgaand aan het meehelpen in de klassen, niet mee.
Wij hadden dan ook al heel wat andere activiteiten die te maken hadden met ons jubileum achter de rug;
ouders waren wat “hulpmoe”. We hebben het op kunnen lossen door mensen die
bekend waren met de vilttechniek te vragen
te komen helpen.
Wij kijken, kortom, terug op een geslaagde en
waardevolle activiteit.
Paula Stuijt, cultuurcoördinator obs de Delta te
Purmerend