Zoals bij elk project liepen we tegen dingen aan die we
nu 'voor een volgende fotoproject' weten:
Wat we merkten, is dat het lastig was als kinderen geen
eigen camera mee hadden om te experimenteren. Het was niet voor alle kinderen
vanzelfsprekend om een OPGELADEN camera met een LEEG kaartje mee te nemen. Dit
probleem konden we voor de volgende dag voorkomen door extra duidelijke
instructie door de docent.
Ook al hadden we kijkopdrachten gemaakt die zonder
camera uitgevoerd konden worden, de vrijwilliger wees ze er niet op en als een
paar kinderen wel een camera hebben dan 'telt' het niet om door een frame of iets
dergelijks te kijken. Ook al werden de uiteindelijke foto's met de camera van
de vrijwilliger gemaakt ('echte' spiegelreflex camera's, wat de kinderen
interessant vonden), de vrijwilliger kon niet met alle zes de kinderen tegelijk
met zijn camera bezig zijn.
Wat ook een les is geweest voor mij is om alle dingen
die voor het grote geheel belangrijk zijn in handen te houden van mensen die
met klassen werken, of de organisator van het project. Zoals het eerst
fotograferen van de groepsletter bij elke nieuwe ronde, zodat bij het inladen
gezien kan worden van welk groepje de komende foto's zijn. Dit hebben we
opgelost door dit centraal uit te voeren wanneer de klas verzamelde om te gaan
rouleren naar de volgende ronde.
Wat achteraf ook lastig was, is dat er veel te veel
foto's op de locatie camera terecht gekomen waren en wij als organisatie veel
tijd kwijt waren met het maken van een voorselectie voor op het platform. Dit
was te voorkomen geweest op een aantal manieren: leerlingen zelf laten
selecteren, tussen de rondes door of 's middags op school (kost wel veel
lestijd), simpelere opdracht (één foto per opdracht, niet werken met aparte
onderdelen en dan max. 3 foto's per onderdeel).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten